vrijdag, juli 04, 2003
Annie van Gemert, bekend van haar serie Grote gezinnen, legde in de Belgische kuststreek De Panne strandgangers vast. In het maandblad Focus stelt Johan de Vos dat zij deze mensen voor gek zet, en kraakt haar boek, inclusief de gebruikte druktechniek, volledig af. Elders in hetzelfde blad staat juist een zeer lovende recensie over hetzelfde boek.
Verschil van cultuur of temperament? Feit blijft dat hyperrealistische (en soms ontluisterende) portretten van "gewone" mensen zeer populair zijn in Nederland, vooral in de kunstwereld. Deze worden dan wel liefst over de grens gemaakt, ver weg of zoals in dit geval wat dichterbij in België, zodat men onbekommerd de genadeloze blik van de fotografe kan volgen. Komt de fotografe binnen de eigen kring, dan kijkt men niet meer zo prettig. Zo valt ook de reactie van De Vos te verklaren, die zich via zijn mede-Vlamingen aangevallen voelt. Misschien zouden Annie van Gemert en haar generatiegenotes die zich van dezelfde stijl bedienen zich eens moeten richten op de eigen kring. Of valt er in de kunstwereld opeens niet zoveel meer te lachen als men zelf ongenadig te kijk wordt gezet, in plaats van Vlamingen of Veluwenaren?
Martin Parr is op zijn manier ook realistisch, maar zijn werk ademt meer kritiek op de maatschappelijke ontwikkelingen, waarbij er juist sprake is van mededogen met de afgebeelde personen. Ook schuwt hij de zelfspot niet.
foto Annie van Gemert
Verschil van cultuur of temperament? Feit blijft dat hyperrealistische (en soms ontluisterende) portretten van "gewone" mensen zeer populair zijn in Nederland, vooral in de kunstwereld. Deze worden dan wel liefst over de grens gemaakt, ver weg of zoals in dit geval wat dichterbij in België, zodat men onbekommerd de genadeloze blik van de fotografe kan volgen. Komt de fotografe binnen de eigen kring, dan kijkt men niet meer zo prettig. Zo valt ook de reactie van De Vos te verklaren, die zich via zijn mede-Vlamingen aangevallen voelt. Misschien zouden Annie van Gemert en haar generatiegenotes die zich van dezelfde stijl bedienen zich eens moeten richten op de eigen kring. Of valt er in de kunstwereld opeens niet zoveel meer te lachen als men zelf ongenadig te kijk wordt gezet, in plaats van Vlamingen of Veluwenaren?
Martin Parr is op zijn manier ook realistisch, maar zijn werk ademt meer kritiek op de maatschappelijke ontwikkelingen, waarbij er juist sprake is van mededogen met de afgebeelde personen. Ook schuwt hij de zelfspot niet.
foto Annie van Gemert
# posted by Jan-Edward : 00:04
|
|